Deklaracja praw człowieka i obywatela

Deklaracja praw człowieka i obywatela

Deklaracja praw człowieka i obywatela jest uchwałą, którą można uznać za summę walki z absolutyzmem w czasie rewolucji francuskiej. Dokument został wydany w 1789 roku i jest oparty na filozoficznej i politycznej myśli oświecenia.

Dzięki niemu wykształciły się prawa obywatelskie, które sprawiały, że każdy obywatel Francji był równo traktowany. Konstytucja, bo tak można określić Deklaracja praw człowieka i obywatela, zapewniała każdemu możliwość wyznawania wybranej przez siebie religii oraz wolność słowa i głoszenia własnych poglądów.

Na mocy tej uchwały każdy obywatel miał taką samą możliwość piastowania stanowisk na szczeblu urzędowym, niezależnie od pochodzenia, urodzenia czy posiadanego majątku. Również te czynniki nie miały wpływu w przypadku procesu sądowego – odtąd każdy obywatel miał być równo traktowany i tak samo ukarany jak każdy.

Oprócz tego, państwo miało zapewnić każdemu wolność osobistą, majątkową oraz ochronę przed jakimikolwiek naciskami ze strony urzędów lub innych ludzi.